mrocznieć

mrocznieć: mrocznieć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os ndk IIIa, mroczniećeje, mroczniećniał {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'stawać się mrocznym; pogrążać się w mroku; ciemnieć, szarzeć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dzień powoli mroczniał. Mroczniejące niebo. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'odcinać się cieniem, ciemną barwą od jaśniejszego tła': {{/stl_7}}{{stl_10}}W dali mroczniała ściana lasu. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

mrocznieć — ndk III, mroczniećeje, mroczniećniał rzad. «stawać się mrocznym, pogrążać się w mroku; ciemnieć» Mroczniejące niebo. Dzień mroczniał … Słownik języka polskiego
ciemnieć — ndk III, ciemniećeję, ciemniećejesz, ciemniećej, ciemniećniał, ciemniećeli 1. «stawać się ciemnym, mrocznym; ściemniać się, mrocznieć» Niebo ciemniało. Ciemniało, nadchodził wieczór. ◊ Komuś ciemnieje w oczach «ktoś nagle chwilowo źle widzi,… … Słownik języka polskiego
mroczyć — ndk VIb, mroczyćczy, mroczyćczył książk. «czynić mrocznym, przysłaniać światło; zaciemniać, ćmić» Mgła mroczy światło latarń. mroczyć się «pogrążać się w mroku, ciemnieć, szarzeć, mrocznieć» Niebo się mroczy … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias